سفارش تبلیغ
صبا ویژن

نگاهی به اسم او

بسم الله الرحمن الرحیم ولاحول ولا قوه الا بالله العلی العظیم

 

بیست ودو بهمن وتجارت پرسود
شهیدان و مجاهدان کاری کردند  که فقط با را ه رفتن در خیابان  در زمره انها قرار گیریم    پس با درود به ارواح طیبه انها  با قصد قربت و با وضو وبا با  ذکر مکرر  بانی  وهدایتگر انقلاب ذات حق تعالی  ونه با شعار های شیاطین پسند قدم دراین جهاد بس بزرگ و راحت قرار دهیم و عصبانی  وناامید کنیم  
هرکس  مظهر ظلم و فساد و طغیان وکفر  ونفاق   پلشتی و پلیدی است  همه شیاطین و طواغیت  باحضور چشمگیر  در راهپیمایی امروز   وخوشحال کنیم  هرکس مظهر ازادی وازادگی و انسانیت و شرف و بزرگواری  ایمان و اخلاق  صفا و وفا و صمیمیت است خدای تبارک وتعالی و جمع پیامبران وملائک را و همه  مجاهدان و مظلومان ومستضعفین  طول تاریخ را و خوشحال کنیم  امام در تبعید مان را  انشاء الله تبارک وتعالی
همه باهم  یکصدا  ویکپارچه  با پرهیز  از هرگونه ندای تفرقه امیز ودشمن پسند با حضور در راهپیمایی بیست و دو بهمن  نام خود را به همین  اسانی در لیست مجاهدین راه سرفرازی اسلام وقران و اهل بیت علیهم السلام ثبت کنیم

 


توجه داشته باشید که    هر چه قدرت پیدا کنید      شما            به اندازه محمد رضا          پیدا نمى‏کنیدصحیفه امام    ج‏لد دوازده ص پانصد وده 

بسم الله الرحمن الرحیم

قسم به طلوع نوردرظلمت   نقطه اغاز روز و پایان قدرت نمایی    شب

 و قسم به ایام اعتلای   نور وحضیض ظلمت

وقسم به لحظه لحظه اقتداروپرتو افشانی  نور و افول وزوال تاریکی وجهالت
 وقسم به پایان کامل شب         و      بامدادان روز...

 قسم به دوازه بهمن

و لیالی فجر

 وقسم به لحظه لحظه امید وبیم ان ایام

 وقسم به روز بیست و دوی بهمن 

ایا برای صاحبان عقلو  فهم و شعور   در   این امور جای سوگند وقسم هست ؟

ایا ندیدی که پروردگارت       با  خاندان قدر قدرت و قوی شوکت      برخوردار از بی نظیر ترین ناز ونعمت زندگی و همراه با پشتیبانی همه قدرتمندان عالم چه کرد

 با صاحبان   زیباترین کاخهای   مجلل و ثروت های بی حساب و فوق تصور وامکانات بی مانند وکم نظیر چه کرد

 با بانیان وصاحبان درد ناک ترین شکنجه گاهها وقسی القلب ترین شکنجه گران چه کرد

 با شاهنشاه اعلیحضرت همایونی ودرباریان ودرجه داران و منصب دارانی که برای دیدن انها از هفت خوان رستم باید میگذشتی       

         با کسانی که طغیان کردند

 ودر فساد غوطه ورشدند ومرتب دراین وادی تاختند

 تا انکه         تازیانه عذاب الهی       بر  انها فرود امد

 اگاه باش که بطور قطع پروردگارت درکمین ستمکاران است ...


 

توجه داشته باشید که    هر چه قدرت پیدا کنید      شما            به اندازه محمد رضا          پیدا نمى‏کنیدصحیفه امام    ج‏لد دوازده ص پانصد وده 

بسم الله الرحمن الرحیم

قسم به طلوع نوردرظلمت   نقطه اغاز روز و پایان قدرت نمایی    شب

 و قسم به ایام اعتلای   نور وحضیض ظلمت

وقسم به لحظه لحظه اقتداروپرتو افشانی  نور و افول وزوال تاریکی وجهالت
 وقسم به پایان کامل شب         و      بامدادان روز...

 قسم به دوازه بهمن

و لیالی فجر

 وقسم به لحظه لحظه امید وبیم ان ایام

 وقسم به روز بیست و دوی بهمن 

ایا برای صاحبان عقلو  فهم و شعور   در   این امور جای سوگند وقسم هست ؟

ایا ندیدی که پروردگارت       با  خاندان قدر قدرت و قوی شوکت      برخوردار از بی نظیر ترین ناز ونعمت زندگی و همراه با پشتیبانی همه قدرتمندان عالم چه کرد

 با صاحبان   زیباترین کاخهای   مجلل و ثروت های بی حساب و فوق تصور وامکانات بی مانند وکم نظیر چه کرد

 با بانیان وصاحبان درد ناک ترین شکنجه گاهها وقسی القلب ترین شکنجه گران چه کرد

 با شاهنشاه اعلیحضرت همایونی ودرباریان ودرجه داران و منصب دارانی که برای دیدن انها از هفت خوان رستم باید میگذشتی       

         با کسانی که طغیان کردند

 ودر فساد غوطه ورشدند ومرتب دراین وادی تاختند

 تا انکه         تازیانه عذاب الهی       بر  انها فرود امد

 اگاه باش که بطور قطع پروردگارت درکمین ستمکاران است ...

 


بسمه تعالی
  فاطمیون  ومسئولیت سنگین انها  
  23 سال کار فرهنگی همراه با درد ورنج و زحمت فراوان وجهاد و مبارزه و ایثار  و از خود گذشتگی سر انجام به شکست جهل و کفر وظلم و طغیان و بی عدالتی منتهی گردید وپیامبر صلی الله علیه واله که یک تنه وبا دست خالی به جنگ همه جانبه با سران استکبار وبیداد و استثمار رفته بود با فتح مکه بنیان وهیمنه مستکبرین را در هم شکست وپرچم علم و اگاهی وشعور و عدالت و عزت و افتخار وانسانیت را برافراشت ومدینه فاضله ای را که ارزو داشت  بنا نهاد برای استمرار خط عدل و برادری وعلم وفهم وکمال وصلح وسلامتی و ازادگی  وازادی رهبر امت را بعد از خود در غدیر خم مشخص ساخت تا بشر برای همیشه در سلامت  وسعادت و امنیت و علم و اگاهی زندگی کند اما
 لم یمتثل امر رسول الله....  امر پیامبر را عمل نکردند   …  . اراده پیامبر و خواست او انجام نشد
 فاطمه سلام اله علیها به سبب علم ومعرفت   واگاهی که داشت بیش از هرکسی می دانست که منتهی امر انجام نشدن خواسته پیامبر صلی الله علیه واله وسلم  چه خواهد بود برای همین همچو شمعی سوخت ودر اندوه انچه بر سر اسلام و امت اسلامی خواهد امد ذوب شد و… به شهادت رسید
 مصیبتی که بر فاطمه سلام الله علیها  در انجام نشدن خواسته وامر پیامبر صلی الله علیه واله وسلم  گذشت قابل مقایسه با مصائب شخصی  که بر جسم او و فرزند او وخانه پیامبر امد نیست و متاسفانه دوستان اهل بیت علیهم السلام هم بیشتر به مصیبتهایی اشاره میکنند که که به شخص فاطمه و شوهر و فرزند او مربوط میشود
 این مصیبتها تازگی نداشت طی سالهای جهاد و مبارزه وجنگهای پدر وشوهرش با کفار و مشرکین ومنافقین مصائب بسیار سنگینی چون شهادت حمزه وقضایای شعب ابی طالب و…پیش امده بود
اگر دهها برابر مصیبت ودرد وشکنجه بر فاطمه وعلی و اهل بیت علیهم السلام وارد میشد و رهبری  جهان پس از رحلت پیامبر در مسیر خواست خداوند قرار میگرفت ذره ای اخم به ابروی این بزرگواران نمی نشست  
 …25 سال سکوت با ا ستخوان د ر گلو وخار درچشم مرد جهاد مرد علم و اگاهی وهمکاری کامل با   خلفا ورفع مشکل انها در حکومت داری  کاری بود که علی علیه السلام بعد از زهرا سلام الله علیها میتوانست انجام دهد . وقتی حکومت ورهبری به دست صاحب ان رسید که فاصله زمانی فوق خیلی از چیزها را  عوض کرده بود … خلاصه کنیم ..
 هنگام رحلت پیامبر صلی الله علیه واله وسلم ابوسفیان که  به عنوان سردمدار کفر واستکبار جهانی  در فتح مکه با شکست کامل وتسلیم در مقابل پیامبر صلی الله علیه واله از صحنه حکومت خارج شده بود   25 سال بعد معاویه پسرش در جنگ صفین با ماجرای حکمیت رسما رهبر جهان اسلام شد وبعد از او یزید پسر این معاویه بعدا خلیفه جهان اسلام شد وبر سر اسلام  مسلمانان ان امد که واقعه حره گوشه ای از ان است . بجای رهبران الهی   بنی امیه وبنی عباس و… یکی پس از دیگری برجهان اسلام حکم راندند   وپیشوایان صالح وصادق را یکی پس از دیگری به طریقه ای شهید  یا مسموم کردند واخرین رهبر الهی راهم مجبور به غیبت نمودند   وبا خود خواهیها و هوسرانیهای خود   برسر اسلام و مسلمانان چه بلاهای بزرگ و مصائب سنگینی وارد اوردند چه کشتارها ... چه جنگها ... چه قتلها .. وچه غارتها  ...چه رنجها وچه … وچه بلاهای عظیمی ... نگاهی به وضع کنونی جهان کنیم
 به مرکز حکومت اسلام مکه ومدینه نگاه کنیم که در اسارت ال سعود علیهم العنه والعذاب نوکران و دست نشاندگان  امریکا و اسرائیل است وبه مفتی های وهابی   درباری که اسرائیل را دوست و ایران را دشمن مسلمانان معرفی میکنند ... وبا شمشیر های کشیده به حمایت از اسرائیل برخاسته اند و به تخریب حرمهای شریف رهبران الهی مقتول و مسموم به دست موالیشان فتوی میدهند و خون ومال و... شیعه را مباح میشمرند  وجان ومال وابروی صهیونیستها را جان ومال و ابروی اسلام حساب میکنند وروزی نیست که در تبعیت از اربابان خود خنجری در قلب اسلام فرو نبرند ...
 به انچه بر تاریخ  ایران و بر عراق و افغانستان وفلسطین و ... گذشته است ومیگذرد به اسارت نزدیک به یک ونیم میلیارد مسلمان در چنگال صهیونبیزم جهانی  به وضع حکام عرب در عربستان و مصر وسر سپردگی کامل انها به دشمنان درجه یک اسلام ومسلمین  … به جهان علم وتمدن نگاه کنیم ...  که چه ضراد خانه های عظیمی برای نابودی جهان  ... تدارک دیده شده است ... به تاریخ گذشته ...  به ظلم ها وقتل ها غارتها و به انچه در جنگ اول و دوم جهانی .. بر سر دنیا امد  ببینیم جهان با این همه ثروت ونعمت وبرکت چگونه  در فقر وفلاکت وناامنی واضطراب و
  ایا انچه بر بر بشریت از یکسو وبراسلام وامت  اسلامی بعد از رحلت پیامبرصلی الله علیه واله گذشته است و میگذرد وکسی نمیداند این وضع اسف بار جهان پر از ظلم وجور وفتنه و قتل و غارت و …تا کی ادامه خواهد یافت … اگر بر اندیشه  وجان هر انسان پاک و وارسته وسالم وازاده ای نازل شود او را به یک باره پیر و ناتوان  نمیکند ؟ وبر زمین نمیزند ؟
 اری فاطمه اولین شهیده این علم و اگاهی ومعرفت است  براین اساس توصیه شده است  درروز عید در روزبزرگترین  عید  یعنی غدیر و هرسال و در صبح جمعه درهر   هفته   منتظران انقلاب در حال ووضع جهان پر زظلم وجور وفتنه   وارزومندان بر قراری عدالت وازادی وامنیت وصفا وپاکی وانسانیت و… در یک گرد هم ایی بزرگ
 دعای ندبه  را به همه زبانهای زنده دنیا با صدای  بلند بخوانند …إِلَى أَنِ انْتَهَیْتَ بِالْأَمْرِ إِلَى حَبِیبِکَ وَ نَجِیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَکَانَ کَمَا انْتَجَبْتَهُ سَیِّدَ رِضْوَانِکَ فَلَمَّا انْقَضَتْ
أَیَّامُهُ أَقَامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِیا إِذْ کَانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ فَقَالَ وَ الْمَلَأُ أَمَامَهُ مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَ قَالَ مَنْ کُنْتُ أَنَا نَبِیَّهُ فَعَلِیٌّ أَمِیرُهُ …..لَمْ یُمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ   ..
.أَیْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَةِ أَیْنَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقَامَةِ الْأَمْتِ وَ الْعِوَجِ أَیْنَ الْمُرْتَجَى لِإِزَالَةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوَانِ أَیْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِیدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ أَیْنَ الْمُتَخَیَّرُ لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِیعَةِ أَیْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْیَاءِ الْکِتَابِ وَ حُدُودِهِ أَیْنَ مُحْیِی مَعَالِمِ الدِّینِ وَ أَهْلِهِ أَیْنَ قَاصِمُ شَوْکَةِ الْمُعْتَدِینَ أَیْنَ هَادِمُ أَبْنِیَةِ الشِّرْکِ وَ النِّفَاقِ أَیْنَ مُبِیدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْیَانِ وَ الطُّغْیَانِ أَیْنَ حَاصِدُ فُرُوعِ الْغَیِّ وَ الشِّقَاقِ أَیْنَ طَامِسُ آثَارِ الزَّیْغِ وَ الْأَهْوَاءِ أَیْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْکِذْبِ وَ الافْتِرَاءِ أَیْنَ مُبِیدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَةِ أَیْنَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنَادِ وَ التَّضْلِیلِ وَ الْإِلْحَادِ أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاءِ…
 فَقَدْ طَالَ الصَّدَى مَتَى نُغَادِیکَ وَ نُرَاوِحُکَ فَنَقِرَّ عَیْنا مَتَى تَرَانَا وَنَرَاکَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَى أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِکَ وَ أَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلا وَ أَذَقْتَ أَعْدَاءَکَ هَوَانا وَ عِقَابا وَ أَبَرْتَ الْعُتَاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِّ وَ قَطَعْتَ دَابِرَ الْمُتَکَبِّرِینَ وَ اجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِینَ وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ

 با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران وماندن وقوت گرفتن روز به روز ان علی رغم توطئه های متنوع چنین بنظر  میرسد که خدای تبارک وتعالی اراده کرده است قرن پانزدهم را قرن غلبه مستعضفین بر مستکبرین وپایان عمر ستمکاران واستثمارگران قرار دهد انشاء الله تبارک وتعالی
 وظیفه هر انسان ازاد ه ای که از انچه بر جهان امروز حاکم است ناراضی است کوشش همه جانبه برای باز گشت رهبری حقیقی جهان به جایگاه خویش است
در ایام فاطمیه
 ارادتمندان به استان مقدسه حضرت زهرای مرضییه سلام الله علیها باید قبل از انکه به مصائب ورنجهایی که برشخص فاطمه در راه دفاع از رهبری الهی  واجرای دستور الهی وارد شده است بپردازند
 با همه توان تلاش کنند   تا مصائب ناشی از غیبت رهبر الهی از جایگاه حکومت را تبیین نمایند  ومفاسد و بلایای ناش ار حکومت فاسدان را تشریح کنند تا همه بدانند چرا فاطمه یک تنه برای انحراف خط رهبری به صحنه  مبارزه امد وخطبه خواند
وچرا وچگونه  فاطمه همه تلاش خود را به کار بست که چنین اتفاقی نیفتد وچرا وصیت به اختفای قبر خود و تشییع شبانه نمود ایا همه این تدابیر   و اقدامات برای این نبود که حتی الامکان  هرچه زودتر رهبری جامعه به مسیر اصلی وصحیح خود برگردد ومدیریت ورهبری امت  دردست کسی قرار گیرد که خواست خداوند است تا جهان بشریت در سلامت وعزت زندگی کند و دچارعذاب هاو بلاها  وجنگ ها و...نشود   ...
تا زمان ظهور حق بطور مداوم باید این  ندبه را باید با صدای بلند برجهان بخوانند امید انکه با بیداری  امت جهانی که طلیعه خورشید ان اشکار شده است با ظهور ذخیره الهی و قرار گرفتن در راس حکومت جهانی بزودی جهان از لوث زمامداران پلید وفاسد وفاسق وفاجر پاک گردد وصالحان و پاکان  وارث زمین  شوند و صلح و ارامش و امنیت و صفا و پاکی وعدالت و ازادگی در جهان  برقرار گردد انشاء الله تبارک وتعالی


یلدا شب تسبیح است ....وَ مِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَیْلاً طَویلاً    سوره مبارکه انسان ایه 26

.....پاره ای ازشب را درسجودش باش ودرشبی طولانی تسبیحش گوی. ...                                  

 وتسبیح شایسته این شب این است

 (سُبْحانَ اللّهِ کُلَّما سَبَّحَ اللّهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللّهُ اَنْ یُسَبَّحَ وَ کَما هُوَ اهْلُهُ وَ کما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ کُلَّما حَمِدَ اللّهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللّهُ اَنْ یُحْمَدَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ  وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ کُلَّما هَلَّلَ اللّهَ شَىءٌ وَ کَما یُحِبُّ ا للّهُ اَنْ یُهَلَّلَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ  والّلهُ اَکْبَرُ کُلَّما کَبَّرَ اللّهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللّهُ اَنْ یُکَبَّرَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ عَلى کُلِّ نِعْمَةٍ اَنْعَمَ بِها عَلَىَّ وَ عَلى کُلِّ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ مِمَّنْ کانَ اَوْ یَکُونُ اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ   تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَسْئَلُکَ مِنْ خَیْرِ ما اَرْجُو وَ خَیْرِ ما لا اَرْجُو وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُمفاتیح الجنان  )

تسبیح خدا ی راهر زمان که چیزى خدا را تسبیح گوید و چنانچه خدا دوست دارد که او را تسبیح کنند و چنانچه او لایق آنست و شایسته    عزت و جلال او است و سپاس خدا ی را هر زمان  که چیزى او را حمد کند و چنانچه دوست دارد حمد شود و چنانچه لایق آنست و شایسته   عزت و جلال او استوَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ   هر زمان که که چیزى بگوید لا اِلهَ اِلا اللّهُ    و چنانچه دوست دارد لا اِلهَ اِلا اللّهُ    گفته شود و چنانچه لایق آنست و شایسته   عزت و جلال او است 

 وتکبیر هرگاه چیزی تکبیر گوید   و چنانچه دوست دارد تکبیر گویند و چنانچه لایق آنست  وشایسته    عزت و جلال او است تسبیح   وحمد و تهلیل وتکبیر   به ازای هر نعمتى که به من و به هر یک از مخلوقاتی داده است که تاکنون خلق شده اند وتا قیامت خلق خواهند شد خدایا من از تو مى خواهم که درود بر محمد و آلش  فرستى وبه من عطاکنی   همه خوبی ها وخیرات را چه انها که ارزوی آن را دارم  و چه انها که ارزومند انها نیستم     و پناه مى برم به تو از شر آنچه از آن  می ترسم وشر  آنچه نمی ترسم   .

 

 


 

   در اوج نا امیدی  باید امید وار بود

  نهایت درد ورنج و سختی    نفطه اغاز راحتی و خوشی و اسودگی  و... است   و بالعکس...

درست است که شب یلدا خیلی طولانی است و طولانی ترین شب سال است  ولی از طرفی نقطه عطفی   به سمت  کوتاه ترین شب سال است

یعنی پس از شب یلدا شب ها بتدریج کوتاه میشود  عمر شبهای بلند در شب یلدا  رو به افول میرود   شب  یلدا  که اوج قدرت نمایی شب است  به سوی ضعف میگراید

 واین است معنی" ان مع العسر یسری  حضرت امام علی علیه السلام  فرمده اند که که دنیا دوروز است روزی برایت و روزی  علیه تو

وَقَوْلُهُ علیه السلام الدَّهْرُیَوْمَانِ یَوْمٌ لَکَ وَیَوْمٌ‏ عَلَیْکَ‏ فَإِنْ کَانَ لَکَ فَلَاتَبْطَرْوَإِنْ کَانَ عَلَیْکَ فَاصْبِر

الإرشادفی معرفةحجج ا لله علی العباد ج‏1   ..... ص : 295

  روزگار دو روز است ؛ روزى به کام تو و روزى به زیان تو . چون به کام تو بود، سرمست مشو و چون به زیان تو بود، بی تابی نکن

شب یلدا عنقریب مرده است  وکوتاهی عمر شب از فردا  ی یلدا شروع  میشود   زمستان خواهد رفت و بهار خواهد امد اگر چه باز زمستانی دیگر ویلدایی دیگرخواهد امد     تا اخر..

هم چنین  اوج تاریکی هر شب  شب  یعنی انگاه که تاریکی به نهایت میرسد برای انها که دقت کنند  نقطه اغاز روز است  یعنی شب درست درلحظه ای میمیرد که به اوج میرسد و روز درست لحظه ای متولد میشود که تاریکی شب به نهایت اوج میرسد وامید روز به صفر میل میکند

هرسال بیش از 360 بار   این پدیده تکرار میشود ویلدا هر سال یکبار      شاید چشمهایی ببینند و گوشهایی بشنوند...

وشب یلدا برای اهل معرفت شب تسبیح است برای انها که که شنیدند سخن حضرت دوست در وقت تنزیل که:
وَ مِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَیْلاً طَویلاً انسان   26 پاره ای ازشب را درسجودش باش ودرشبی طولانی تسبیحش گوی. 


زیارت حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ الْهَادِیَ الْمُهْتَدِیَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ وَ ابْنَ أَوْلِیَائِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَجِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللَّهِ وَ ابْنَ أَصْفِیَائِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خَلِیفَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خُلَفَائِهِ وَ أَبَا خَلِیفَتِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الْأَئِمَّةِ الْهَادِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الْأَوْصِیَاءِ الرَّاشِدِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عِصْمَةَ الْمُتَّقِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْفَائِزِینَ السلامُ عَلَیْکَ یَا رُکْنَ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا فَرَجَ الْمَلْهُوفِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ الْأَنْبِیَاءِ الْمُنْتَجَبِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا   خَازِنَ عِلْمِ وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الدَّاعِی بِحُکْمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا النَّاطِقُ بِکِتَابِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ الْحُجَجِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا هَادِیَ الْأُمَمِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ النِّعَمِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَیْبَةَ الْعِلْمِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا سَفِینَةَ الْحِلْمِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا الْإِمَامِ الْمُنْتَظَرِ الظَّاهِرَةِ لِلْعَاقِلِ حُجَّتُهُ وَ الثَّابِتَةِ فِی الْیَقِینِ مَعْرِفَتُهُ الْمُحْتَجَبِ عَنْ أَعْیُنِ الظَّالِمِینَ وَ الْمُغَیَّبِ عَنْ دَوْلَةِ الْفَاسِقِینَ وَ الْمُعِیدِ رَبُّنَا بِهِ الْإِسْلامَ جَدِیدا بَعْدَ الانْطِمَاسِ وَ الْقُرْآنَ غَضّا بَعْدَ الانْدِرَاسِ أَشْهَدُ یَا مَوْلایَ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ أَسْأَلُ اللَّهَ بِالشَّأْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَهُ أَنْ یَتَقَبَّلَ زِیَارَتِی لَکُمْ وَ یَشْکُرَ سَعْیِی إِلَیْکُمْ وَ یَسْتَجِیبَ دُعَائِی بِکُمْ وَ یَجْعَلَنِی مِنْ أَنْصَارِ الْحَقِّ وَ أَتْبَاعِهِ وَ أَشْیَاعِهِ وَ مَوَالِیهِ وَ مُحِبِّیهِ وَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ پس ببوس ضریحش را و بگذار طرف راست صورت خود را بر آن پس طرف چپ را گذار و بگو اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْهَادِی إِلَى دِینِکَ وَ الدَّاعِی إِلَى سَبِیلِکَ عَلَمِ الْهُدَى وَ مَنَارِ التُّقَى وَ مَعْدِنِ الْحِجَى وَ مَأْوَى النُّهَى وَ غَیْثِ الْوَرَى وَ سَحَابِ الْحِکْمَةِ وَ بَحْرِ الْمَوْعِظَةِ وَ وَارِثِ الْأَئِمَّةِ وَ الشَّهِیدِ عَلَى الْأُمَّةِ الْمَعْصُومِ الْمُهَذَّبِ وَ الْفَاضِلِ الْمُقَرَّبِ وَ الْمُطَهَّرِ مِنَ الرِّجْسِ الَّذِی وَرَّثْتَهُ عِلْمَ الْکِتَابِ وَ أَلْهَمْتَهُ فَصْلَ الْخِطَابِ وَ نَصَبْتَهُ عَلَما لِأَهْلِ قِبْلَتِکَ وَ قَرَنْتَ طَاعَتَهُ بِطَاعَتِکَ وَ فَرَضْتَ مَوَدَّتَهُ عَلَى جَمِیعِ خَلِیقَتِکَ اللَّهُمَّ فَکَمَا أَنَابَ بِحُسْنِ الْإِخْلاصِ فِی تَوْحِیدِکَ وَ أَرْدَى مَنْ خَاضَ فِی تَشْبِیهِکَ وَ حَامَى عَنْ أَهْلِ الْإِیمَانِ بِکَ فَصَلِّ یَا رَبِّ عَلَیْهِ صَلاةً یَلْحَقُ بِهَا مَحَلَّ الْخَاشِعِینَ وَ یَعْلُو فِی الْجَنَّةِ بِدَرَجَةِ جَدِّهِ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ بَلِّغْهُ مِنَّا تَحِیَّةً وَ سَلاما وَ آتِنَا   مِنْ لَدُنْکَ فِی مُوَالاتِهِ فَضْلا وَ إِحْسَانا وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَانا إِنَّکَ ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ وَ مَنٍّ جَسِیمٍ پس نماز زیارت بجا آور و چون فارغ شدى بگو یَا دَائِمُ یَا دَیْمُومُ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا کَاشِفَ الْکَرْبِ وَ الْهَمِّ یَا فَارِجَ الْغَمِّ وَ یَا بَاعِثَ الرُّسُلِ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ یَا حَیُّ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِحَبِیبِکَ وَ وَصِیِّهِ عَلِیٍّ ابْنِ عَمِّهِ وَ صِهْرِهِ عَلَى ابْنَتِهِ الَّذِی خَتَمْتَ بِهِمَا الشَّرَائِعَ وَ فَتَحْتَ التَّأْوِیلَ وَ الطَّلائِعَ فَصَلِّ عَلَیْهِمَا صَلاةً یَشْهَدُ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ وَ یَنْجُو بِهَا الْأَوْلِیَاءُ وَ الصَّالِحُونَ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِفَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَالِدَةِ الْأَئِمَّةِ الْمَهْدِیِّینَ وَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ الْمُشَفَّعَةِ فِی شِیعَةِ أَوْلادِهَا الطَّیِّبِینَ فَصَلِّ عَلَیْهَا صَلاةً دَائِمَةً أَبَدَ الْآبِدِینَ وَ دَهْرَ الدَّاهِرِینَ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِالْحَسَنِ الرَّضِیِّ الطَّاهِرِ الزَّکِیِّ وَ الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الْمَرْضِیِّ الْبَرِّ التَّقِیِّ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْإِمَامَیْنِ الْخَیِّرَیْنِ الطَّیِّبَیْنِ التَّقِیَّیْنِ النَّقِیَّیْنِ الطَّاهِرَیْنِ الشَّهِیدَیْنِ الْمَظْلُومَیْنِ الْمَقْتُولَیْنِ فَصَلِّ عَلَیْهِمَا مَا طَلَعَتْ شَمْسٌ وَ مَا غَرَبَتْ صَلاةً مُتَوَالِیَةً مُتَتَالِیَةً وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ سَیِّدِ الْعَابِدِینَ الْمَحْجُوبِ مِنْ خَوْفِ الظَّالِمِینَ وَ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْبَاقِرِ الطَّاهِرِ النُّورِ الزَّاهِرِ الْإِمَامَیْنِ السَّیِّدَیْنِ مِفْتَاحَیِ الْبَرَکَاتِ وَ مِصْبَاحَیِ الظُّلُمَاتِ فَصَلِّ عَلَیْهِمَا مَا سَرَى لَیْلٌ وَ مَا أَضَاءَ نَهَارٌ صَلاةً تَغْدُو وَ تَرُوحُ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ عَنِ اللَّهِ وَ النَّاطِقِ فِی عِلْمِ اللَّهِ وَ بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْعَبْدِ الصَّالِحِ فِی نَفْسِهِ وَ الْوَصِیِّ النَّاصِحِ الْإِمَامَیْنِ الْهَادِیَیْنِ الْمَهْدِیَّیْنِ الْوَافِیَیْنِ الْکَافِیَیْنِ فَصَلِّ عَلَیْهِمَا مَا سَبَّحَ لَکَ مَلَکٌ وَ تَحَرَّکَ لَکَ فَلَکٌ صَلاةً تُنْمَى وَ تَزِیدُ وَ لا تَفْنَى وَ لا تَبِیدُ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا وَ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى الْإِمَامَیْنِ الْمُطَهَّرَیْنِ الْمُنْتَجَبَیْنِ فَصَلِّ عَلَیْهِمَا مَا أَضَاءَ صُبْحٌ وَ دَامَ صَلاةً تُرَقِّیهِمَا إِلَى رِضْوَانِکَ فِی الْعِلِّیِّینَ مِنْ   جِنَانِکَ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الرَّاشِدِ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْهَادِی الْقَائِمَیْنِ بِأَمْرِ عِبَادِکَ الْمُخْتَبَرَیْنِ بِالْمِحَنِ الْهَائِلَةِ وَ الصَّابِرَیْنِ فِی الْإِحَنِ الْمَائِلَةِ فَصَلِّ عَلَیْهِمَا کِفَاءَ أَجْرِ الصَّابِرِینَ وَ إِزَاءَ ثَوَابِ الْفَائِزِینَ صَلاةً تُمَهِّدُ لَهُمَا الرِّفْعَةَ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ یَا رَبِّ بِإِمَامِنَا وَ مُحَقِّقِ زَمَانِنَا الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ وَ الشَّاهِدِ الْمَشْهُودِ وَ النُّورِ الْأَزْهَرِ وَ الضِّیَاءِ الْأَنْوَرِ الْمَنْصُورِ بِالرُّعْبِ وَ الْمُظَفَّرِ بِالسَّعَادَةِ فَصَلِّ عَلَیْهِ عَدَدَ الثَّمَرِ وَ أَوْرَاقِ الشَّجَرِ وَ أَجْزَاءِ الْمَدَرِ وَ عَدَدَ الشَّعْرِ وَ الْوَبَرِ وَ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ أَحْصَاهُ کِتَابُکَ صَلاةً یَغْبِطُهُ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ اللَّهُمَّ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ وَ احْفَظْنَا عَلَى طَاعَتِهِ وَ احْرُسْنَا بِدَوْلَتِهِ وَ أَتْحِفْنَا بِوِلایَتِهِ وَ انْصُرْنَا عَلَى أَعْدَائِنَا بِعِزَّتِهِ وَ اجْعَلْنَا یَا رَبِّ مِنَ التَّوَّابِینَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اللَّهُمَّ وَ إِنَّ إِبْلِیسَ الْمُتَمَرِّدَ اللَّعِینَ قَدِ اسْتَنْظَرَکَ لِإِغْوَاءِ خَلْقِکَ فَأَنْظَرْتَهُ وَ اسْتَمْهَلَکَ لِإِضْلالِ عَبِیدِکَ فَأَمْهَلْتَهُ بِسَابِقِ عِلْمِکَ فِیهِ وَ قَدْ عَشَّشَ وَ کَثُرَتْ جُنُودُهُ وَ ازْدَحَمَتْ جُیُوشُهُ وَ انْتَشَرَتْ دُعَاتُهُ فِی أَقْطَارِ الْأَرْضِ فَأَضَلُّوا عِبَادَکَ وَ أَفْسَدُوا دِینَکَ وَ حَرَّفُوا الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ جَعَلُوا عِبَادَکَ شِیَعا مُتَفَرِّقِینَ وَ أَحْزَابا مُتَمَرِّدِینَ وَ قَدْ وَعَدْتَ نَقْضَ بُنْیَانِهِ وَ تَمْزِیقَ شَأْنِهِ فَأَهْلِکْ أَوْلادَهُ وَ جُیُوشَهُ وَ طَهِّرْ بِلادَکَ مِنِ اخْتِرَاعَاتِهِ وَ اخْتِلافَاتِهِ وَ أَرِحْ عِبَادَکَ مِنْ مَذَاهِبِهِ وَ قِیَاسَاتِهِ وَ اجْعَلْ دَائِرَةَ السَّوْءِ عَلَیْهِمْ وَ ابْسُطْ عَدْلَکَ وَ أَظْهِرْ دِینَکَ وَ قَوِّ أَوْلِیَاءَکَ وَ أَوْهِنْ أَعْدَاءَکَ وَ أَوْرِثْ دِیَارَ إِبْلِیسَ وَ دِیَارَ أَوْلِیَائِهِ أَوْلِیَاءَکَ وَ خَلِّدْهُمْ فِی الْجَحِیمِ وَ أَذِقْهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَلِیمِ وَ اجْعَلْ لَعَائِنَکَ الْمُسْتَوْدَعَةَ فِی مَنَاحِسِ الْخِلْقَةِ وَ مَشَاوِیهِ الْفِطْرَةِ دَائِرَةً عَلَیْهِمْ وَ مُوَکَّلَةً بِهِمْ وَ جَارِیَةً فِیهِمْ کُلَّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ غُدُوٍّ وَ رَوَاحٍ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا  بِرَحْمَتِکَ عَذَابَ النَّارِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ پس دعا کن  آنچه خواهى


 

 
کشتی شکست خورده‌ی طوفان کربلا     در خاک و خون طپیده‌ی میدان کربلا
گر چشم روزگار بر او زار می‌گریست     خون می‌گذشت از سر ایوان کربلا
نگرفت دست دهر گلابی به غیر اشک     ز آن گل که شد شکفته به بستان کربلا
از آب هم مضایقه کردند کوفیان     خوش داشتند حرمت مهمان کربلا
بودند دیو و دد همه سیراب و می‌مکید     خاتم، ز قحط آب، سلیمان کربلا
ز آن تشنگان هنوز به عَیّوق می‌رسد     فریاد العطش ز بیابان کربلا
آه از دمی که لشگر اعدا نکرد شرم     کردند رو به خیمه‌ی سلطان کربلا
آن دم فلک بر آتش غیرت سپند شد     کز خوف خصم در حرم افغان بلند شد
کاش آن زمان سُرادِقِ گردون نگون شدی     وین خرگه بلند‌ستون بی‌ستون شدی
کاش آن زمان درآمدی از کوه تا به کوه     سیل سیه که روی زمین قیرگون شدی
کاش آن زمان ز آه جهان سوز اهل بیت     یک شعله‌ برق خرمنِ گردونِ دون شدی
کاش آن زمان که این حرکت کرد آسمان     سیماب‌وار گوی زمین بی‌سکون شدی
کاش آن زمان که پیکر او شد درون خاک     جان جهانیان همه از تن برون شدی
کاش آن زمان که کشتی آل نبی شکست     عالم تمام، غرقه‌ی دریای خون شدی
آن انتقام گر نفتادی به روز حشر     با این عمل معامله‌ی دهر چون شدی؟
آل نبی چو دست تظلم برآورند     ارکان عرش را به تلاطم درآورند
برخوان غم چو عالمیان را صلا زدند     اول صلا به سلسله‌ی انبیا زدند
نوبت به اولیا چو رسید آسمان طپید     ز آن ضربتی که بر سر شیر خدا زدند
آن در که جبرئیل امین بود خادمش     اهل ستم به پهلوی خیرالنسا زدند
بس آتشی ز اخگرِ الماس‌ریزه‌ها     افروختند و در حسن مجتبی زدند
وانگه سُرادِقی که مَلَک محرمش نبود     کندند از مدینه و در کربلا زدند
وز تیشه‌ی ستیزه در آن دشت کوفیان     بس نخل‌ها ز گلشن آل عبا زدند
پس ضربتی کزان جگر مصطفی درید     بر حلق تشنه‌ی خلفِ مرتضی زدند
اهل حرم دریده گریبان، گشوده مو     فریاد بر در حرم کبریا زدند
روح‌الامین نهاده به زانو سر حجاب     تاریک شد ز دیدن آن چشم، آفتاب
چون خون ز حلق تشنه‌ی او بر زمین رسید     جوش از زمین به ذروه عرش برین رسید
نزدیک شد که خانه‌ی ایمان شود خراب     از بس شکست‌ها که به ارکان دین رسید
نخل بلند او چو خسان بر زمین زدند     طوفان به آسمان ز غبار زمین رسید
باد آن غبار چون به مزار نبی رساند     گرد از مدینه بر فلک هفتمین رسید
یک‌باره جامه در خم گردون به نیل زد     چون این خبر به عیسی گردون‌نشین رسید
پر شد فلک ز غلغله چون نوبت خروش     از انبیا به حضرت روح‌الامین رسید
کرد این خیال وهم غلط‌کار، کان غبار     تا دامن جلال جهان آفرین رسید
هست از ملال گرچه بری ذات ذوالجلال     او در دلست و هیچ دلی نیست بی‌ملال
ترسم جزای قاتل او چون رقم زنند     یک‌باره بر جریده‌ی رحمت قلم زنند
ترسم کزین گناه، شفیعان روز حشر     دارند شرم کز گنه خلق دم زنند
دست عتاب حق به در آید ز آستین     چون اهل بیت دست در اهل ستم زنند
آه از دمی که با کفن خون‌چکان ز خاک     آل علی چو شعله‌ی آتش علم زنند
فریاد از آن زمان که جوانان اهل بیت     گلگون کفن به عرصه‌ی محشر قدم زنند
جمعی که زد بهم صفشان شور کربلا     در حشر صف زنان صف محشر بهم زنند
از صاحب حرم چه توقع کنند باز     آن ناکسان که تیغ به صید حرم زنند
پس بر سنان کنند سری را که جبرئیل     شوید غبار گیسویش از آب سلسبیل
روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار     خورشید سر برهنه برآمد ز کوهسار
موجی به جنبش آمد و برخاست کوه کوه     ابری به بارش آمد و بگریست زار زار
گفتی تمامْ زلزله شد خاک، مطئمن     گفتی فتاد از حرکت چرخ بی‌قرار
عرش آن زمان به لرزه درآمد که چرخ پیر     افتاد در گمان که قیامت شد آشکار
آن خیمه‌ای که گیسوی حورش طناب بود     شد سرنگون ز باد مخالف حباب‌وار
جمعی که پاس محملشان داشت جبرئیل     گشتند بی‌عماری محمل شتر سوار
با آن که سر زد آن عمل از امت نبی     روح‌الامین ز روح نبی گشت شرمسار
وانگه ز کوفه خیل الم رو به شام کرد     نوعی که عقل گفت قیامت قیام کرد
بر حربگاه چون ره آن کاروان فتاد     شور و نشور واهمه را در گمان فتاد
هم بانگ نوحه غلغله در شش جهت فکند     هم گریه بر ملایک هفت آسمان فتاد
هرجا که بود آهوئی از دشت پا کشید     هرجا که بود طایری از آشیان فتاد
شد وحشتی که شور قیامت بباد رفت     چون چشم اهل بیت بر آن کشتگان فتاد
هرچند بر تن شهدا چشم کار کرد     بر زخمهای کاری تیغ و سنان فتاد
ناگاه چشم دختر زهرا در آن میان     بر پیکر شریف امام زمان فتاد
بی‌اختیار نعره‌ی «هذا حسین» او     سر زد چنان‌که آتش از او در جهان فتاد
پس با زبان پر گله آن بضعةالرسول     رو در مدینه کرد که: یا ایهاالرسول!
این کشته‌ی فتاده به هامون حسین توست     وین صید دست و پا زده در خون حسین توست
این نخل تر کز آتش جان‌سوز تشنگی     دود از زمین رسانده به گردون حسین توست
این ماهی فتاده به دریای خون که هست     زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست
این غرقه‌ی محیط شهادت که روی دشت     از موج خون او شده گلگون حسین توست
این خشک‌لب فتاده‌ی دور از لب فرات     کز خون او زمین شده جیحون حسین توست
این شاه کم سپاه که با خیل اشک و آه     خرگاه زین جهان زده بیرون حسین توست
این قالب طپان که چنین مانده بر زمین     شاهِ شهیدِ ناشده مدفون حسین توست
چون روی در بقیع به زهرا خطاب کرد     وحش زمین و مرغ هوا را کباب کرد
کای مونس شکسته دلان! حال ما ببین     ما را غریب و بی‌کس و بی‌آشنا ببین
اولاد خویش را که شفیعان محشرند     در ورطه‌ی عقوبت اهل جفا ببین
در خلد بر حجاب دو کون آستین فشان     واندر جهان مصیبت ما بر ملا ببین
نی نی، وُرا چو ابر خروشان به کربلا     طغیان سیل فتنه و موج بلا ببین
 تن های کشتگان همه در خاک و خون نگر     سرهای سروران همه بر نیزه‌ها ببین
آن سر که بود بر سر دوش نبی مدام     یک نیزه‌اش ز دوش مخالف جدا ببین
آن تن که بود پرورشش در کنار تو     غلطان به خاک معرکه‌ی کربلا ببین
یا بضعةالرسول! ز ابن زیاد داد     کو خاک اهل بیت رسالت به باد داد
خاموش محتشم! که دل سنگ آب شد     بنیاد صبر و خانه‌ی طاقت خراب شد
خاموش محتشم! که از این حرف سوزناک     مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد
خاموش محتشم! که از این شعر خون‌چکان     در دیده اشک مستمعان خون ناب شد
خاموش محتشم! که از این نظم گریه‌خیز     روی زمین به اشک جگرگون کباب شد
خاموش محتشم! که فلک بس که خون گریست     دریا هزار مرتبه گلگون‌حباب شد
خاموش محتشم! که ز سوز تو آفتاب     از آه سرد ماتمیان ماهتاب شد
خاموش محتشم! که ز ذکر غم حسین     جبریل را ز روی پیمبر حجاب شد
تا چرخ سفله بود خطایی چنین نکرد     بر هیچ آفریده جفایی چنین نکرد
ای چرخ! غافلی که چه بیداد کرده‌ای؟     وز کین چه‌ها در این ستم‌آباد کرده‌ای؟
بر طعنت این بس است که با عترت رسول     بیداد کرده خصم و تو امداد کرده‌ای
ای زاده زیاد نکرده‌است هیچ گاه     نمرود این عمل که تو شدّاد کرده‌ای
کام یزید داده‌ای از کشتن حسین     بنگر که را به قتل که دل‌شاد کرده‌ای
بهر خسی که بار درخت شقاوتست     در باغ دین چه با گل و شمشاد کرده‌ای
با دشمنان دین نتوان کرد آن چه تو     با مصطفی و حیدر و اولاد کرده‌ای
حلقی که سوده لعل لب خود نبی بر آن     آزرده‌اش به خنجر بیداد کرده‌ای
ترسم تو را دمی که به محشر برآورند     از آتش تو دود به محشر درآورند


  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ

وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ

لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ

سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ

 سَلامٌ سَلا مٌ سَلامٌ سَلامٌ سَلامٌ

هِیَ هِیَ هِیَ... حَتَّى حَتَّى حَتَّى      

 مَطْلَعِ الْفَجْرِ مَطْلَعِ الْفَجْرِ مَطْلَعِ الْفَجْرِ

شب سلام تا طلوع فجر 

شب قدر شب سلام است

 گویی میان اسمان و زمین

 فقط صدای سلام شنیده میشود وبس

یعنی چنین شبی شب دیدار است

شب وصال است

 شب زیارت است

 دراین شب  تمامی زیارات رسیده اولیاء زمزمه زائرین است

 یکی با جامعه ودیگری با عاشورا ودیگری با ناحیه زائر است 

 از جمیع خلق از ذره ذره عالم هستی یک صدای واحد  بلند است

 سلام سلام سلام.... سلام ....سلام .....همه سلام میکنند وسلام میشنوند

 سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ

یعنی حقیقتا شب سلام است تا به صبح

ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِینَ 

 وَ تَحِیَّتُهُمْ فِیها سَلامٌ

سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ

سَلامٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ

سَلامٌ عَلى‏ نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ

سَلامٌ عَلى‏ إِبْراهِیمَ

سَلامٌ عَلى‏ مُوسى‏ وَ هارُونَ

سَلامٌ عَلى‏ إِلْ‏یاسِینَ

وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ   

 .....ُ السَّلَامُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِیحِ‏ الدُّجَى‏ وَ أَعْلَامِ التُّقَى وَ ذَوِی النُّهَى وَ أُولِی الْحِجَى وَ کَهْفِ الْوَرَى وَ وَرَثَةِ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمَثَلِ الْأَعْلَى وَ الدَّعْوَةِ الْحُسْنَى وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُه‏.....

  این صدای واحد دلنشین

 درست از نیمه شب شرعی هر نقطه از هر زمین شروع

و دقیقا در طلوع فجر   قطع میشود 

سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ

واگر کسی در شب قدر بخواهد شب چنین سلامی را طولانی کند

 یعنی ساعات بیشتری سلام کند وسلام بشنود

 باید از مغربترین نقطه  به شرقی ترین   درسیر باشد  

چه فرخنده شبی  است  شب پایان فراق یا شب وصال است

 شب  رجوع ولىّ کامل به مقام قَابَ قَوْسَیْنِ أوْ أدْنَى

 و شب اجابت دعای ...فتصل  الی معدن العظمه ...

ره یافته هایی  به مهمانی  شهر رمضان در چنین شبی

 حضور ملائکه وروح را درک میکنند

وسلام انها را میشنوند وبه انها سلام میکنند

 این سلام کردنها وجواب شنیدنها

 برای هر میهمان به فراخور حال واحوالش فرق میکند

 جای مهمان ها هم  با هم فرق دارد

شب زیارت ودیدار وداخل شدن

 به محضرحضرت دوست   است درعرش برای دوستان خاص

وشب زیارت ودیدار  ارواح مومنین ومومنات است برای خیلی ها و...

...فرصتی بس کوتاه اما ذی قدر  از نیمه شب تا طلوع فجر

  شب دیدار انوار پاک است  و دیدار انبیاء واولیاء واصفیاء  

ابرار و اخیار وصلحا ی اول تا اخر عالم و...علیهم السلام برای پاکان  و...

.......

واگر ترا ای دوست همچو این مسکین مانده در منجلاب فسادها 

 هیچ امید ی به توفیقی  درهیچ یک از این دیدارها نیست

 راه میان بری هست اهسته میگویم  خوب گوش کن 

 در دل منبری یگذاراین شب ها  و انجا را  حسینیه کن

با ذکر روضه حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام

 یادی از لحظه ای که مولایما ن حضرت ابا عبدالله علیه السلام

  پیکر خون الود علی اصغرش را دور ازچشم مادرش خاک میکرد

 در دل زنده نما  اگر اشکت هم  جاری  نشد   حال گریه بخودگیر وبگو 

 السلام علیک یا ابا عبدالله

 یعنی  اینکه در  شب قدر تو دل روانه کربلا کن 

  وقصد زیارت حضرت سید الشهدا ء  علیه السلام نما

 و بگیر دامن ردایش را محکم و هرجا رود همراهش باش

 همچون بچه خردسال بی ادب وژولیده  که با همه بی ادبی و نادانیش 

گوشه  قبای پدر را سخت چسبیده است

 و به هیچ وجه حاضر نیست رها کند 

مطمئن باش   طفل خردسال را هیچ کجا از پدر جدا نمیکنند

 هر چند بی ادب و بد اخلاق و  شرور  ...باشد  

  با این سلام وهمراهی با پدر امت امثال  تو

 و همچو من الوده به رذائل و محروم از فضائل و باز مانده از قافله مهمانان

  را هم به شب  سلام  وصل میکنند وشاید  عنایت مولی  اصل سلام کند

 چونکه هرکه با حق  تبارک وتعالی و عزوجل هم  سلام  شود 

 بسیار محتمل است که از رب رحیم  هم   سلام   شنود

 و شاید انقدر باران سلام از انبیاء واولیاء واز عرش وفرش ...شنود که سلام شود

  وشاید اگر مشمول عنایت خاص شود

 لمحه ای مصداق ...لافرق بینک وبینهم الا انهم عبادک   ...  

مادام که  ردای پدر را سخت چسبید ه ای

وبه هیچ قیمتی حاضر نیستی این حبل المتین وعروة الوثقی  

و راه میانبر وصول به جایگاه میهمانان مخصوص را رها کنی

 هر جا که پدر هست تو هم هستی با این تفاوت که میان تو وپدر

 در مراتب ادب و اخلاق و... فاصله از زمین تا اسمان است  

 اگر این جایگاه را از دست ندهی

 همراهی و همنشینی با پدر بالاخره لیله القدری

همچون پدرت میکند پاک وخالص با صفا و بی غل وغش

 وبنده مخلص وعبد محض وشاید شب قدری در مدت عمر عبودیت  محضت ت  مقدمه ربوبیتت  یشود   اگر او خواهد ...

 

 


بسم الله الرحمن الرحیم
البلد الأمین و الدرع الحصین ؛ النص ؛ ص36
 دعاء الاستغفار لأمیر المؤمنین علیه السلام
  و یُسْتَحَبُّ أَنْ یَقُولَ مَا کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام یَقُولُهُ فِی الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ
اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی مُحْکَمِ کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ عَلَى نَبِیِّکَ الْمُرْسَلِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ قَوْلُکَ الْحَقُ‏ کانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیْلِ ما یَهْجَعُونَ وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ ثُمَّ أَفِیضُوا مِنْ حَیْثُ أَفاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ الصَّابِرِینَ وَ الصَّادِقِینَ وَ الْقانِتِینَ وَ الْمُنْفِقِینَ وَ الْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحارِ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ الَّذِینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلى‏ ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ‏ تَوَّاباً رَحِیماً وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِیماً وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ أَ فَلا یَتُوبُونَ إِلَى اللَّهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَهُ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِینَ مَرَّةً فَلَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ ما کانَ لِلنَّبِیِّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِکِینَ وَ لَوْ کانُوا أُولِی قُرْبى‏ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحابُ الْجَحِیمِ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ ما کانَ اسْتِغْفارُ إِبْراهِیمَ لِأَبِیهِ إِلَّا عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَها إِیَّاهُ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُمَتِّعْکُمْ مَتاعاً حَسَناً إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى وَ یُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ فَضْلَهُ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلى‏ قُوَّتِکُمْ وَ لا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِینَ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فِیها فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی قَرِیبٌ مُجِیبٌ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی رَحِیمٌ وَدُودٌ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ اسْتَغْفِرِی لِذَنْبِکِ إِنَّکِ کُنْتِ مِنَ الْخاطِئِینَ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ ما مَنَعَ النَّاسَ أَنْ یُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمُ الْهُدى‏ وَ یَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ قالَ سَلامٌ عَلَیْکَ سَأَسْتَغْفِرُ لَکَ رَبِّی إِنَّهُ کانَ بِی حَفِیًّا وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ یا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْ لا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ‏   وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ ظَنَّ داوُدُ أَنَّما فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ راکِعاً وَ أَنابَ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ الَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِبْکارِ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ الْمَلائِکَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَکُمْ وَ مَثْواکُمْ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ سَیَقُولُ لَکَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرابِ شَغَلَتْنا أَمْوالُنا وَ أَهْلُونا فَاسْتَغْفِرْ لَنا وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْراهِیمَ لِأَبِیهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَ ما أَمْلِکُ لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَیْ‏ءٍ رَبَّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَ إِلَیْکَ أَنَبْنا وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ لا یَعْصِینَکَ فِی مَعْرُوفٍ فَبایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ تَعالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَکْبِرُونَ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ هُوَ خَیْراً وَ أَعْظَمَ أَجْراً وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ‏ وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ وَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ‏ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوَّاباً وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ.
وَ کَانَ عَلِیٌّ ع‏ یَسْتَغْفِرُ سَبْعِینَ مَرَّةً فِی سَحَرِ کُلِّ لَیْلَةٍ بِعَقِبِ رَکْعَتَیِ الْفَجْرِ الِاسْتِغْفَارَ اللَّهُمَّ إِنِّی أُثْنِی عَلَیْکَ بِمَعُونَتِکَ عَلَى مَا نِلْتُ بِهِ الثَّنَاءَ عَلَیْکَ وَ أُقِرُّ لَکَ عَلَى نَفْسِی بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ الْمُسْتَوْجَبُ لَهُ فِی قَدْرِ فَسَادِ نِیَّتِی وَ ضَعْفِ یَقِینِی اللَّهُمَّ نِعْمَ الْإِلَهُ أَنْتَ وَ نِعْمَ الرَّبُّ أَنْتَ وَ بِئْسَ الْمَرْبُوبُ أَنَا وَ نِعْمَ الْمَوْلَى أَنْتَ وَ بِئْسَ الْعَبْدُ أَنَا وَ نِعْمَ الْمَالِکُ‏  أَنْتَ وَ بِئْسَ الْمَمْلُوکُ أَنَا فَکَمْ قَدْ أَذْنَبْتُ فَعَفَوْتَ عَنْ ذَنْبِی وَ کَمْ قَدْ أَجْرَمْتُ فَصَفَحْتَ عَنْ جُرْمِی وَ کَمْ قَدْ أَخْطَأْتُ فَلَمْ تُؤَاخِذْنِی وَ کَمْ قَدْ تَعَمَّدْتُ فَتَجَاوَزْتَ عَنِّی وَ کَمْ قَدْ عَثَرْتُ فَأَقَلْتَنِی عَثْرَتِی وَ لَمْ تَأْخُذْنِی عَلَى غِرَّتِی فَأَنَا الظَّالِمُ لِنَفْسِی الْمُقِرُّ بِذَنْبِی الْمُعْتَرِفُ بِخَطِیئَتِی فَیَا غَافِرَ الذُّنُوبِ أَسْتَغْفِرُکَ لِذَنْبِی وَ أَسْتَقِیلُکَ لِعَثْرَتِی فَأَحْسِنْ إِجَابَتِی فَإِنَّکَ أَهْلُ الْإِجَابَةِ وَ أَهْلُ التَّقْوى‏ وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ 2 اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ قَوِیَ بَدَنِی عَلَیْهِ بِعَافِیَتِکَ أَوْ نَالَتْهُ قُدْرَتِی بِفَضْلِ نِعْمَتِکَ أَوْ بَسَطْتُ إِلَیْهِ یَدِی بِتَوْسِعَةِ رِزْقِکَ أَوِ احْتَجَبْتُ فِیهِ مِنَ النَّاسِ بِسِتْرِکَ أَوِ اتَّکَلْتُ فِیهِ عِنْدَ خَوْفِی مِنْهُ عَلَى أَنَاتِکَ وَ وَثِقْتُ مِنْ سَطْوَتِکَ عَلَیَّ فِیهِ بِحِلْمِکَ وَ عَوَّلْتُ فِیهِ عَلَى کَرَمِ عَفْوِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یَدْعُو إِلَى غَضَبِکَ أَوْ یُدْنِی مِنْ سَخَطِکَ أَوْ یَمِیلُ بِی إِلَى مَا نَهَیْتَنِی عَنْهُ أَوْ یَنْآنِی عَمَّا دَعَوْتَنِی إِلَیْهِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ اسْتَمَلْتُ إِلَیْهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ بِغَوَایَتِی أَوْ خَدَعْتُهُ بِحِیلَتِی فَعَلَّمْتُهُ مِنْهُ مَا جَهِلَ وَ عَمَّیْتُ عَلَیْهِ مِنْهُ مَا عَلِمَ وَ لَقِیتُکَ غَداً بِأَوْزَارِی وَ أَوْزَارٍ مَعَ أَوْزَارِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یَدْعُو إِلَى الْغَیِّ وَ یُضِلُّ عَنِ الرُّشْدِ وَ یُقِلُّ الرِّزْقَ وَ یَمْحَقُ التَّلْدَ [التَّالِدَ] وَ یُخْمِلُ الذِّکْرَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ أَتْعَبْتُ فِیهِ جَوَارِحِی فِی لَیْلِی وَ نَهَارِی وَ قَدِ اسْتَتَرْتُ مِنْ عِبَادِکَ بِسِتْرِی وَ لَا سِتْرَ إِلَّا مَا سَتَرْتَنِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ رَصَدَنِی فِیهِ أَعْدَائِی لِهَتْکِی فَصَرَفْتَ کَیْدَهُمْ عَنِّی وَ لَمْ تُعِنْهُمْ عَلَى فَضِیحَتِی کَأَنِّی لَکَ وَلِیٌّ فَنَصَرْتَنِی وَ إِلَى مَتَى یَا رَبِّ أَعْصِی فَتُمْهِلُنِی وَ طَالَمَا عَصَیْتُکَ فَلَمْ تُؤَاخِذْنِی وَ سَأَلْتُکَ عَلَى سُوءِ فِعْلِی فَأَعْطَیْتَنِی فَأَیُّ شُکْرٍ یَقُومُ عِنْدَکَ بِنِعْمَةٍ مِنْ نِعَمِکَ عَلَیَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ قَدَّمْتُ إِلَیْکَ فِیهِ تَوْبَتِی ثُمَّ وَاجَهْتُ بِتَکَرُّمِ قَسَمِی بِکَ وَ أَشْهَدْتُ عَلَى نَفْسِی بِذَلِکَ أَوْلِیَاءَکَ مِنْ عِبَادِکَ إِنِّی غَیْرُ عَائِدٍ إِلَى مَعْصِیَتِکَ فَلَمَّا قَصَدَنِی بِکَیْدِهِ الشَّیْطَانُ وَ مَالَ بِی إِلَیْهِ الْخِذْلَانُ وَ دَعَتْنِی نَفْسِی إِلَى الْعِصْیَانِ اسْتَتَرْتُ حَیَاءً مِنْ عِبَادِکَ جُرْأَةً مِنِّی عَلَیْکَ وَ أَنَا أَعْلَمُ أَنَّهُ لَا یُکِنُّنِی مِنْکَ سِتْرٌ  و  لَا بَابٌ وَ لَا یَحْجُبُ نَظَرَکَ إِلَیَّ حِجَابٌ فَخَالَفْتُکَ فِی الْمَعْصِیَةِ إِلَى مَا نَهَیْتَنِی عَنْهُ ثُمَّ کَشَفْتَ السِّتْرَ عَنِّی وَ سَاوَیْتُ أَوْلِیَاءَکَ کَأَنِّی لَمْ أَزَلْ لَکَ طَائِعاً وَ إِلَى أَمْرِکَ مُسَارِعاً وَ مِنْ وَعِیدِکَ فَارِغاً فَلُبِّسْتُ عَلَى عِبَادِکَ وَ لَا یَعْرِفُ بِسِیرَتِی غَیْرُکَ فَلَمْ تُسَمِّنِی بِغَیْرِ سِمَتِهِمْ بَلْ أَسْبَغْتَ عَلَیَّ مِثْلَ نِعَمِهِمْ ثُمَّ فَضَّلْتَنِی فِی ذَلِکَ عَلَیْهِمْ کَأَنِّی عِنْدَکَ فِی دَرَجَتِهِمْ وَ مَا ذَلِکَ إِلَّا بِحِلْمِکَ وَ فَضْلِ نِعْمَتِکَ فَلَکَ الْحَمْدُ مَوْلَایَ فَأَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ کَمَا سَتَرْتَهُ عَلَیَّ فِی الدُّنْیَا أَنْ لَا تَفْضَحَنِی بِهِ فِی الْقِیَامَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ سَهِرْتُ لَهُ لَیْلِی فِی التَّأَنِّی لِإِتْیَانِهِ وَ التَّخَلُّصِ إِلَى وُجُودِهِ حَتَّى إِذَا أَصْبَحْتُ تَخَطَّأْتُ إِلَیْکَ بِحِلْیَةِ الصَّالِحِینَ وَ أَنَا مُضْمِرٌ خِلَافَ رِضَاکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ ظَلَمْتُ بِسَبَبِهِ وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِکَ أَوْ نَصَرْتُ بِهِ عَدُوّاً مِنْ أَعْدَائِکَ أَوْ تَکَلَّمْتُ فِیهِ بِغَیْرِ مَحَبَّتِکَ أَوْ نَهَضْتُ فِیهِ إِلَى غَیْرِ طَاعَتِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ نَهَیْتَنِی عَنْهُ فَخَالَفْتُکَ إِلَیْهِ أَوْ حَذَّرْتَنِی إِیَّاهُ فَأَقَمْتُ عَلَیْهِ أَوْ قَبَّحْتَهُ لِی فَزَیَّنْتُهُ لِنَفْسِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ نَسِیتُهُ فَأَحْصَیْتَهُ وَ تَهَاوَنْتُ بِهِ فَأَثْبَتَّهُ وَ جَاهَرْتُکَ فِیهِ فَسَتَرْتَهُ عَلَیَّ وَ لَوْ تُبْتُ إِلَیْکَ مِنْهُ لَغَفَرْتَهُ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ تَوَقَّعْتُ فِیهِ قَبْلَ انْقِضَائِهِ تَعْجِیلَ الْعُقُوبَةِ فَأَمْهَلْتَنِی وَ أَدْلَیْتَ عَلَیَّ سِتْراً فَلَمْ آلُ فِی هَتْکِهِ عَنِّی جَهْداً فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یَصْرِفُ عَنِّی رَحْمَتَکَ أَوْ یُحِلُّ بِی نَقِمَتَکَ أَوْ یَحْرِمُنِی کَرَامَتَکَ أَوْ یُزِیلُ عَنِّی نِعْمَتَکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُورِثُ الْفَنَاءَ أَوْ یُحِلُّ الْبَلَاءَ أَوْ یَشْمَتُ الْأَعْدَاءَ أَوْ یَکْشِفُ الْغِطَاءَ أَوْ یَحْبِسُ قَطْرَ السَّمَاءِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ عَیَّرْتُ بِهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ أَوْ قَبَّحْتُهُ مِنْ فِعْلِ أَحَدٍ مِنْ بَرِیَّتِکَ ثُمَّ تَقَحَّمْتُ عَلَیْهِ وَ انْتَهَکْتُهُ جُرْأَةً مِنِّی عَلَى مَعْصِیَتِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ تُبْتُ إِلَیْکَ مِنْهُ وَ أَقْدَمْتُ عَلَى فِعْلِهِ فَاسْتَحْیَیْتُ مِنْکَ وَ أَنَا عَلَیْهِ رَهَبْتُکَ وَ أَنَا فِیهِ ثُمَّ اسْتَقَلْتُکَ مِنْهُ وَ عُدْتُ إِلَیْهِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ  وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ ثَوَّرَکَ عَلَیَّ وَ وَجَبَ فِی فِعْلِی بِسَبَبِ عَهْدٍ عَاهَدْتُکَ عَلَیْهِ أَوْ عَقْدٍ عَقَدْتُهُ لَکَ أَوْ ذِمَّةٍ آلَیْتُ بِهَا مِنْ أَجْلِکَ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ ثُمَّ نَقَضْتُ ذَلِکَ مِنْ غَیْرِ ضَرُورَةٍ لِرَغْبَتِی فِیهِ بَلِ اسْتَزَلَّنِی عَنِ الْوَفَاءِ بِهِ الْبَطَرُ وَ اسْتَحَطَّنِی عَنْ رِعَایَتِهِ الْأَشَرُ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ 19 اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ لَحِقَنِی بِسَبَبِ نِعْمَةٍ أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَیَّ فَقَوِیْتُ بِهَا عَلَى مَعْصِیَتِکَ وَ خَالَفْتُ بِهَا أَمْرَکَ وَ قَدِمْتُ بِهَا عَلَى وَعِیدِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ 20 اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ قَدَّمْتُ فِیهِ شَهْوَتِی عَلَى طَاعَتِکَ وَ آثَرْتُ فِیهِ مَحَبَّتِی عَلَى أَمْرِکَ وَ أَرْضَیْتُ نَفْسِی فِیهِ بِسَخَطِکَ إِذْ رَهَّبْتَنِی مِنْهُ بِنَهْیِکَ وَ قَدَّمْتَ إِلَیَّ فِیهِ بِأَعْذَارِکَ وَ احْتَجَجْتَ عَلَیَّ فِیهِ بِوَعِیدِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ 21 .....