کهکشان راه شیری:
مهمترین واحدهای متشکله ی عالم ، کهکشانها می باشند که می توان آنها را به صورت مجموعه ای از ستارگان تعریف نمود.تخمین زده می شود که در جهان ، در حدود یک میلیارد کهکشان وجود داشته باشد که هر یک از میلیاردها ستاره تشکیل شده است.هرکهکشان دارای مقدار زیادی گاز و غبار ریز است که در اطراف آن پراکنده می باشد.کهکشانی که منظومه ی شمسی متعلق به آن است بنام راه شیری معروف است.در شبهایی که آسمان بدون ابر بوده و ماه در آسمان نباشد ، مسیر پهن نورانی شیری رنگی را می توان در آسمان مشاهده نمود که از افقی به افق دیگر کشیده شده است و هر گاه از نیمکره ی جنوبی به این باریکه نگاه کنیم آن را به صورت یک دایره ی کامل خواهیم دید.این مسیر نورانی همان کهکشان راه شیری است.امروزه می دانیم که راه شیری محتوی 100 میلیارد ستاره بوده و به شکل دیسکی است که قطر آن در حدود صدهزار و ضخامتش ده هزار سال نوری می باشد.
(هر سال نوری مساوی است با سرعت نور یعنی سیصد هزار کیلومتر در یک سال یعنی سیصد هزار کیلومتر ضربدر
سیصد وشصت وپنج ضربدر بیست وچهار ضربدر شصت ضربدر شصت مساوی است با 9460800000000 کیلومتر)
منظومه ی شمسی:
همانگونه که در بالا ذکر شد منظومه ی شمسی متعلق به کهکشان راه شیری می باشد که این منظومه از یک ستاره(خورشید)،9سیاره و31 ماه که دور این سیاره ها می چرخند تشکیل شده است.علاوه بر اجرام آسمانی فوق ،تعداد زیادی سیاره سان(ََََAsteroids) و ستاره ی دنباله دار(Gomets) و بالاخره شهاب ((Meteorsدر این منظومه وجود د ارند که تمامی آنها در نوار باریکه ای از کره ی سماوی موسوم به منطقه البروج قرار گرفته اند.9سیاره ی منظومه ی شمسی به ترتیب افزایش فاصله شان از خورشید:عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس، نبتون و پلوتو میباشند که در ذیل به شرح مختصری از درخشان ترین سیاره می پردازیم:
زهره یا ناهید فوق العاده درخشان بوده و در حقیقت درخشان ترین سیاره آسمان است و در آسمان به آسانی قابل مشاهده است.مدار این سیاره تقریباً دایره بوده و در مدت 225 روز طی می شودو در همین مدت حرکت وضعی آن صورت می گیرد.و بدین ترتیب مانند عطارد، مدت گردش وضعی و انتقالی آن یکسان بوده وباز هم به همین دلیل مثل عطارد همیشه فقط یک طرف آن به سوی خورشید می باشد.ابعاد و جرم زهره فقط کمی از زمین کمتر است و چگالی آن نیز نزدیک چگالی زمین می باشد(12/5) و بدین ترتیب بنظر می رسد که ترکیب درونی آن نیز بایستی مشابه ترکیب زمین باشد. از آنجا که جو زهره شامل طبقه ی ضخیمی از ابر ومه غلیظ است، مطالعه ی سطح آن دشوار می باشد.مواد اصلی متشکله ی جو زهره ازت وگاز کربنیک بوده و اکسیژن جز به مقدار خیلی کم وجود ندارد.مطالعات انجام شده نشان داده که این جو فقط مقدار خیلی کمی بخار آب دارد.جو زهره متراکم بوده و فشار در سطح آن از 8 اتمسفر تجاوز می کند.ابرهای موجود در جو زهره دو لایه را تشکیل می دهند، یکی در ارتفاع فوق العاده زیاد که خیلی رقیق است و دیگری خیلی پایین و غلیظ که ارتفاع آن از سطح کره فقط در حدود 100 کیلومتر می باشد.دمای قشر ابردار در حدود صفر درجه و دمای سطح آن در حدود 500 درجه ی سانتیگراد است.و بدین ترتیب با توجه به دمای زیاد سطح ، محیط مناسبی برای حیات نیست.سطح این سیاره نسبتاً صاف و عاری از ناهمواری می باشد و میدان مغناطیسی موجود در سطح زهره درحدود 003/0میدان مغناطیسی زمین تخمین زده می شود.از مشخصات ویژه ی دیگر زهره ،تغییر قطر ظاهری آن است که این امر بعلت تغییر فاصله ی زهره از زمین می باشد زیرا فاصله ی این سیاره از زمین بین 42و 258 میلیون کیلومتر (در حالات مختلف مدار) تغییر میکند. ادامه دارد ...