نگاهی به اسم او

* * *
چون خون ز حلق تشنه ی او بر زمین رسید
جوش از زمین به ذروه  عرش    برین رسید

نزدیک شد که خانه ی ایمان شود خراب
از بس شکست ها که به ارکان دین رسید

نخل بلند او چو خسان بر زمین زدند
طوفان به آسمان ز غبار زمین رسید

باد آن غبار چون به مزار نبی رساند
گرد از مدینه  بر فلک  هفتمین   رسید

یکباره   جامه  در خم گردون   به نیل   زد
چون این خبر به عیسی گردون نشین   رسید

پر شد فلک ز غلغله چون نوبت خروش
از  انبیاء به حضرت روح الامین   رسید

کرد این خیال وهم غلط   کار کان غبار
تا   دامن   جلال    جهان آفرین    رسید

هست از ملال گرچه  بری  ذات ذوالجلال
او در دلست و هیچ دلی   نیست    بی ملال

 

 

* * *
برخوان غم چو عالمیان را  صلا زدند
اول صلا به سلسله ی   انبیا ء    زد ند

نوبت به اولیا ء چو رسید آسمان  طپید
زان ضربتی که   بر سر شیرخدا  زدند

آن در که جبرئیل  امین بود  خادمش
اهل ستم  به پهلوی  خیرالنساء   زدند

بس آتشی ز اخگر الماس ریزه ها
افروختند و در حسن   مجتبی  زدند

وانگه  سرادقی  که ملک محرمش نبود
کندند   از مدینه   و در   کربلا     زدند

وز تیشه ی ستیزه درآن دشت  کوفیان
بس نخل ها ز گلشن   آل   عبا     زدند

پس ضربتی کزان جگر مصطفی درید
بر حلق تشنه ی خلف   مرتضی   زدند

اهل حرم دریده گریبان، گشوده مو
فریاد بر در   حرم   کبریا     زدند

روح الامین نهاده به زانو سر حجاب

تاریک شد ز دیدن آن   چشم    آفتاب

 

 

 

* * *
کاش آن زمان سرادق گردون نگون شدی
وین  خرگه    بلند   بی ستون      شدی  

کاش آن زمان درآمدی از کوه تا به کوه
سیل سیه که روی زمین   قیرگون  شدی

کاش آن زمان ز آه جهان سوز اهل   بیت
یک شعله ی برق خرمن گردون دون شدی

کاش آن زمان که این حرکت کرد آسمان
سیماب وار گوی زمین بی سکون   شدی

کاش آن زمان که پیکر او شد درون خاک
جان    جهانیان   همه از تن   برون   شدی

کاش آن زمان که کشتی آل نبی شکست
عالم تمام غرقه   دریای   خون    شدی

آن انتقام    گر نفتادی   به روز حشر
با این عمل معامله ی دهر چون شدی

آل نبی    چو دست تظلم   برآورند
ارکان عرش را به تلاطم   درآورند

 

 

 

* * *
کشتی شکست خورده ی طوفان کربلا
در خاک و خون طپیده به میدان کربلا

گر چشم روزگار براو زار می گریست
خون می گذشت   از سر ایوان   کربلا

نگرفت دست دهر گلابی به غیر اشک
زآن گل که شد شکفته به بستان کربلا

از آب هم مضایقه    کردند    کوفیان
خوش    داشتند  حرمت مهمان کربلا

بودند دیو و دد همه سیراب ومی مکید
خاتم ز   قحط   آب       سلیمان کربلا

زان تشنگان هنوز به عیوق می رسد
فریاد    العطش    ز بیابان     کربلا

آه از دمی که لشگر اعدا نکرد شرم
کردند رو به  خیمه    سلطان  کربلا

آن دم فلک بر آتش غیرت سپند    شد
کز خوف خصم در حرم افغان بلند شد

 

 

                           محرم و عاشورا

* محرم ماهی است که عدالت در مقابل ظلم و حق در مقابل باطل قیام کرده ، و به اثبات رسانده است که در طول تاریخ ، همیشه حق بر باطل پیروز شده است.
* محرم ماهی است که به وسیله سید مجاهدان و مظلومان اسلام زنده شده ،  و از توطئه عناصر فاسد و رژیم بنی امیه،  که اسلام را تا  لب پرتگاه برده بودند ، رهایی بخشید.

* این خون سید الشهدا است که خونهای همه ملت های اسلامی را به جوش می آورد

 .* ماه محرم برای مذهب تشیّع ماهی است که پیروزی، در متن فداکاری و خون به دست آمده است.

* محرم ماه نهضت بزرگ سید شهیدان و سرور اولیای خداست، که با قیام خود در مقابل طاغوت، تعلیم سازندگی و کوبندگی به بشر داد، وراه فنای ظالم و شکستن ستمکار را به فدایی دادن و فدایی شدن  دانست. واین خود سرلوح? تعلیمات اسلام است برای ملتها تا آخر دهر.

* با حلول ماه محرم، ماه حماسه و شجاعت و فداکاری آغاز شد.ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد.ماهی که قدرت حق، باطل را تا ابد محکوم ‍«و داغ باطله » بر جبهه ستمکاران و حکومتهای شیطانی زد. ماهی که به نسل ها در طول تاریخ ، راه پیروزی بر سر نیزه را آموخت.ماهی که شکست ابر قدرتها را در مقابل کلمه حق، به ثبت رساند.ماهی که امام مسلمین ، راه مبارزه با ستمکاران تاریخ را به ما آموخت.

* سید الشهدا را کشتند، اسلام ترقی اش بیشتر شد.

* سیدالشهدا _سلام الله علیه_ با همه اصحاب و عشیره اش قتل عام شدند،لکن مکتبشان را جلو بردند.

* شهادت حضرت سیدالشهدا مکتب را زنده کرد .

* زنده نگه داشتن عاشورا ، یک مسأله بسیار مهم سیاسی _ عبادی است.

* انقلاب اسلامی ایران ، پرتویی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن است.

* کربلا کاخ ستمگری را با خون در هم کوبید ، و کربلای ما کاخ سلطنت شیطانی را فرو ریخت.

* کربلا را زنده نگه دارید و نام مبارک حضرت سید الشهدا را زنده نگه دارید ، که با زنده  بودن او اسلام زنده  نگه داشته می شود.

* مسأله کربلا ، که خودش در رأس مسائل سیاسی هست ، باید زنده بماند.

* ملت بزرگ ما باید خاطره عاشورا را، با موازین اسلامی ، هر چه شکوهمندتر حفظ نماید.

* این محرم را زند ه نگه دارید؛ ما هر چه داریم از این محرم است.

* محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.

* تمام این وحدت کلمه ای که مبدأ پیروزی ما شد ، برای خاطر این مجالس عزا و این مجالس سوگواری و این  مجالس تبلیغ و ترویج اسلام شد.

* مجالس بزرگداشت سید مظلومان و سرور آزادگان ، که مجالس غلبه سپاه عقل بر جهل،و عدل بر ظلم، وامانت بر خیانت، و حکومت اسلامی بر حکومت طاغوت است ، هر چه با شکوه تر و فشرده تر بر پا شود ، و بیرق های خونین عاشورا به علامت حلول روز انتقام مظلوم از ظالم ، هر چه بیشتر افراشته شود.

 * ماه محرم ماهی است که مردم آماده اند برای شنیدن مطالب حق.

* گریه کردن بر عزای امام حسین ، زنده نگه داشتن نهضت ، و زنده نگه داشتن همین معنا که یک جمعیت کمی در مقابل یک امپراطوری بزرگ ایستاد ، دستور است.

* باید سینه زدن هم محتوا داشته باشد.

* عاشورا روز عزای عمومی ملت مظلوم است ، روز حماسه و تولد جدید اسلام و مسلمانان است.

 

 

باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه  ماتم    است

باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم  است

این   صبح تیره باز دمید  از کجا   کزو
کار جهان و خلق جهان جمله درهم است

گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است

گرخوانمش   قیامت دنیا   بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدس  که جای ملال   نیست
سرهای قدسیان همه برزانوی غم است

جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنند
گویا عزای اشرف   اولاد   آدم است

خورشید آسمان و زمین، نور مشرقین
پرورده ی  کنار رسول خدا،    حسین

* * *
کشتی شکست خورده ی طوفان کربلا
در خاک و خون طپیده به میدان کربلا

گر چشم روزگار براو زار می گریست
خون می گذشت   از سر ایوان   کربلا

نگرفت دست دهر گلابی به غیر اشک
زآن گل که شد شکفته به بستان کربلا

از آب هم مضایقه    کردند    کوفیان
خوش    داشتند  حرمت مهمان کربلا

بودند دیو و دد همه سیراب ومی مکید
خاتم ز   قحط   آب       سلیمان کربلا

زان تشنگان هنوز به عیوق می رسد
فریاد    العطش    ز بیابان     کربلا

آه از دمی که لشگر اعدا نکرد شرم
کردند رو به  خیمه    سلطان  کربلا

آن دم فلک بر آتش غیرت سپند    شد
کز خوف خصم در حرم افغان بلند شد

* * *
کاش آن زمان سرادق گردون نگون شدی
وین  خرگه    بلند   بی ستون      شدی  

کاش آن زمان درآمدی از کوه تا به کوه
سیل سیه که روی زمین   قیرگون  شدی

کاش آن زمان ز آه جهان سوز اهل   بیت
یک شعله ی برق خرمن گردون دون شدی

کاش آن زمان که این حرکت کرد آسمان
سیماب وار گوی زمین بی سکون   شدی

کاش آن زمان که پیکر او شد درون خاک
جان    جهانیان   همه از تن   برون   شدی

کاش آن زمان که کشتی آل نبی شکست
عالم تمام غرقه   دریای   خون    شدی

آن انتقام    گر نفتادی   به روز حشر
با این عمل معامله ی دهر چون شدی

آل نبی    چو دست تظلم   برآورند
ارکان عرش را به تلاطم   درآورند

* * *
برخوان غم چو عالمیان را  صلا زدند
اول صلا به سلسله ی   انبیا ء    زد ند

نوبت به اولیا ء چو رسید آسمان  طپید
زان ضربتی که   بر سر شیرخدا  زدند

آن در که جبرئیل  امین بود  خادمش
اهل ستم  به پهلوی  خیرالنساء   زدند

بس آتشی ز اخگر الماس ریزه ها
افروختند و در حسن   مجتبی  زدند

وانگه  سرادقی  که ملک محرمش نبود
کندند   از مدینه   و در   کربلا     زدند

وز تیشه ی ستیزه درآن دشت  کوفیان
بس نخل ها ز گلشن   آل   عبا     زدند

پس ضربتی کزان جگر مصطفی درید
بر حلق تشنه ی خلف   مرتضی   زدند

اهل حرم دریده گریبان، گشوده مو
فریاد بر در   حرم   کبریا     زدند

روح الامین نهاده به زانو سر حجاب

تاریک شد ز دیدن آن   چشم    آفتاب

* * *
چون خون ز حلق تشنه ی او بر زمین رسید
جوش از زمین به ذروه  عرش    برین رسید

نزدیک شد که خانه ی ایمان شود خراب
از بس شکست ها که به ارکان دین رسید

نخل بلند او چو خسان بر زمین زدند
طوفان به آسمان ز غبار زمین رسید

باد آن غبار چون به مزار نبی رساند
گرد از مدینه  بر فلک  هفتمین   رسید

یکباره   جامه  در خم گردون   به نیل   زد
چون این خبر به عیسی گردون نشین   رسید

پر شد فلک ز غلغله چون نوبت خروش
از  انبیاء به حضرت روح الامین   رسید

کرد این خیال وهم غلط   کار کان غبار
تا   دامن   جلال    جهان آفرین    رسید

هست از ملال گرچه  بری  ذات ذوالجلال
او در دلست و هیچ دلی   نیست    بی ملال
* * *
ترسم   جزای   قاتل  او چون رقم  زنند
یک باره بر جریده ی رحمت  قلم   زنند

 

ترسم کزین گناه شفیعان روز حشر
دارند   شرم  کز گنه  خلق  دم زنند

دست   عتاب حق به در آید ز آستین
چون اهل بیت دست در اهل ستم زنند

آه از دمی که باکفن خون چکان ز خاک
آل علی چو شعله ی  آتش  علم      زنند

فریاد   از آن زمان  که جوانان اهل بیت
گلگون کفن به عرصه ی محشر قدم زنند

جمعی که زد به هم    صفشان   شورکربلا
در حشر صف زنان صف محشر به هم زنند

از صاحب حرم   چه توقع  کنند باز
آن ناکسان که تیغ به صید حرم زنند

پس بر سنان کنند سری را که جبرئیل
شوید  غبار  گیسویش   از آب سلسبیل

* * *
روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار
خورشید  سر  برهنه   برآمد ز کوهسار

موجی   به جنبش آمد و برخاست کوه
ابری به بارش آمد وبگریست زار زار

گفتی  تمام زلزله شد خاک  مطمئن
گفتی فتاد از حرکت چرخ   بی‌قرار

عرش آن زمان به لرزه درآمد که چرخ پیر
افتاد   در گمان   که قیامت   شد       آشکار

آن  خیمه‌ای که گیسوی حورش طناب بود
شد سر نگون  ز باد  مخالف     حباب وار

جمعی  که پاس محملشان داشت جبرئیل
گشتند   بی‌عماری محمل    شتر    سوار

با  آنکه  سر زد آن عمل  از امت  نبی
روح‌الامین ز روح نبی گشت   شرمسار

وانگه ز کوفه خیل الم رو به شام کرد
نوعی که  عقل  گفت  قیامت  قیام کرد

 

 

 

                           محرم و عاشورا

* محرم ماهی است که عدالت در مقابل ظلم و حق در مقابل باطل قیام کرده ، و به اثبات رسانده است که در طول تاریخ ، همیشه حق بر باطل پیروز شده است.
* محرم ماهی است که به وسیله سید مجاهدان و مظلومان اسلام زنده شده ،  و از توطئه عناصر فاسد و رژیم بنی امیه،  که اسلام را تا  لب پرتگاه برده بودند ، رهایی بخشید.

* این خون سید الشهدا است که خونهای همه ملت های اسلامی را به جوش می آورد

 .* ماه محرم برای مذهب تشیّع ماهی است که پیروزی، در متن فداکاری و خون به دست آمده است.

* محرم ماه نهضت بزرگ سید شهیدان و سرور اولیای خداست، که با قیام خود در مقابل طاغوت، تعلیم سازندگی و کوبندگی به بشر داد، وراه فنای ظالم و شکستن ستمکار را به فدایی دادن و فدایی شدن  دانست. واین خود سرلوح? تعلیمات اسلام است برای ملتها تا آخر دهر.

* با حلول ماه محرم، ماه حماسه و شجاعت و فداکاری آغاز شد.ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد.ماهی که قدرت حق، باطل را تا ابد محکوم ‍«و داغ باطله » بر جبهه ستمکاران و حکومتهای شیطانی زد. ماهی که به نسل ها در طول تاریخ ، راه پیروزی بر سر نیزه را آموخت.ماهی که شکست ابر قدرتها را در مقابل کلمه حق، به ثبت رساند.ماهی که امام مسلمین ، راه مبارزه با ستمکاران تاریخ را به ما آموخت.

* سید الشهدا را کشتند، اسلام ترقی اش بیشتر شد.

* سیدالشهدا _سلام الله علیه_ با همه اصحاب و عشیره اش قتل عام شدند،لکن مکتبشان را جلو بردند.

* شهادت حضرت سیدالشهدا مکتب را زنده کرد .

* زنده نگه داشتن عاشورا ، یک مسأله بسیار مهم سیاسی _ عبادی است.

* انقلاب اسلامی ایران ، پرتویی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن است.

* کربلا کاخ ستمگری را با خون در هم کوبید ، و کربلای ما کاخ سلطنت شیطانی را فرو ریخت.

* کربلا را زنده نگه دارید و نام مبارک حضرت سید الشهدا را زنده نگه دارید ، که با زنده  بودن او اسلام زنده  نگه داشته می شود.

* مسأله کربلا ، که خودش در رأس مسائل سیاسی هست ، باید زنده بماند.

* ملت بزرگ ما باید خاطره عاشورا را، با موازین اسلامی ، هر چه شکوهمندتر حفظ نماید.

* این محرم را زند ه نگه دارید؛ ما هر چه داریم از این محرم است.

* محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.

* تمام این وحدت کلمه ای که مبدأ پیروزی ما شد ، برای خاطر این مجالس عزا و این مجالس سوگواری و این  مجالس تبلیغ و ترویج اسلام شد.

* مجالس بزرگداشت سید مظلومان و سرور آزادگان ، که مجالس غلبه سپاه عقل بر جهل،و عدل بر ظلم، وامانت بر خیانت، و حکومت اسلامی بر حکومت طاغوت است ، هر چه با شکوه تر و فشرده تر بر پا شود ، و بیرق های خونین عاشورا به علامت حلول روز انتقام مظلوم از ظالم ، هر چه بیشتر افراشته شود.

 * ماه محرم ماهی است که مردم آماده اند برای شنیدن مطالب حق.

* گریه کردن بر عزای امام حسین ، زنده نگه داشتن نهضت ، و زنده نگه داشتن همین معنا که یک جمعیت کمی در مقابل یک امپراطوری بزرگ ایستاد ، دستور است.

* باید سینه زدن هم محتوا داشته باشد.

* عاشورا روز عزای عمومی ملت مظلوم است ، روز حماسه و تولد جدید اسلام و مسلمانان است.